Het optreden van vrijdag 22/11 was deugddoend!
Een hele hoop mensen kende me van haar noch pluim en wisten niet goed wat te verwachten, maar ik hoorde nadien zo vaak: “Wat ben ik blij dat ik gekomen ben!”
Dank je, dank je.
Complimenten krijgen is altijd fijn. Maar wat me het meest verbaasde was dat vrienden die me al vaker hebben zien spelen, zeiden dat ik weer zo gegroeid was! Gek, denk ik dan. Ik doe niet veel meer of anders dan voordien. En toch…. ik voel het verschil. Ik sta anders op het podium. Ik zing hetzelfde, ik speel hetzelfde maar ik doe het nu pas met heel mijn wezen. Alsof het nu pas écht mag van mezelf (slaat dat ergens op?). Ik voel me vrijer!
Dus o ja, ik ga door. Ik ben nog lang niet uitgezongen!
